Урокі Васілія Ясевіча надзвычай падабаліся вучням

Яны былі заўсёды адметнымі, не падобнымі на папярэднія. Здавалася б, што ў іх можа быць асаблівага: праверка дамашняга задання, тлумачэнне новай тэмы, апытанне… Але Васілій Іванавіч так будаваў 45 хвілін свайго ўрока па рускай літаратуры, што паспявалі не толькі адказаць на пытанні настаўніка і паслухаць чарговы аповед пра рускага пісьменніка ці паэта, але і паразважаць, паспрачацца, параўнаць і прааналізаваць.
Яго паважалі і баяліся прыйсці на ўрок непадрыхтаванымі. З ім было цікава, бо ён бачыў у кожным вучні асобу. Мог так пагаварыць па душах, што вучню рабілася няёмка за дрэнны ўчынак, і гэты ўрок запамінаўся на ўсё жыццё. Напэўна таму, праз гады, стаўшы дарослымі, учарашнія школьнікі рады сустрэчы з любімым Васіліем Іванавічам і прыслухоўваюцца да яго меркавання. Няма такога дня, каб у дом настаўнікаў Ясевічаў не тэлефанавалі іх былыя вучні. Доўгі час Васілій Ясевіч працаваў намеснікам дырэктара СШ № 2. Разам з Мікалаем Валністым яны змаглі аб’яднаць вакол сябе дружны калектыў аднадумцаў, наватараў, прафесіяналаў.
Васілій Іванавіч паважаў калег, давяраў, падтрымліваў. Яны плацілі тым жа. І пасля выхаду на заслужаны адпачынак Васілій Іванавіч разам з жонкай Людмілай Браніславаўнай застаюцца ў гушчыні падзей. Яны маюць сваё меркаванне, свае погляды на жыццё. Заўсёды памятаюць і абавязкова віншуюць сваіх былых калег — настаўнікаў з чарговым юбілеем ці значнай падзеяй у жыцці. Увага і клопат важныя і неабходныя ў любым узросце, у сталым асабліва. Васілій Ясевіч — адзін з актыўнейшых чытачоў і сяброў «ЛВ». Ён не проста гартае старонкі раёнкі, а дзеліцца сваімі поглядамі на жыццё.
«ЛВ» шчыра віншуе Васілія Іванавіча з 85-гадовым юбілеем. Моцнага здароўя, шчасця, дабрабыту, поспехаў, шаноўны і дарагі Настаўнік.
Галіна КАНЬКО.
Фота Сяргея ВАРАНОВІЧА.